Bij zijn allereerste deelname aan de beroemde 12 H van La Chinelle, werd Belofterijder Mathias Van Hoof 7e in het algemeen klassement. Een onvoorstelbare prestatie van de jonge Kempenaar die pas aan zijn tweede jaar bezig is in de enduro competitie. Samen met Vincent Grandjean en Mickaël Velkeneers, reed het jonge trio zich op een volledig standaard (!) Beta 390 RR naar een schitterende top 10 klassering, wetende dat alle rijders voor hen al meermaals Belgisch, Europees of Wereld kampioen waren en op heuse fabrieks of door fabriek ondersteunde motor reden. De 3 jonge rijders reden op een 100% originele motor, en daardoor kreeg hun glansrijke prestatie nog meer waarde en deed het vriend en vijand verbazen in en rond die weide van Franchimont!
Wat nog een verre droom was 2 weken geleden, werd realiteit voor de jonge man uit Halle Kempen. Omdat KTM – Racing Center opteerde om met 3 andere rijders van start te gaan, kreeg Mathias de toestemming om voor één keer niet op een KTM te rijden. Toen Fernand Blieck, directeur van Fersie en importeur van Beta, 10 dagen voor de wedstrijd belde of Mathias een andere rijder wilde vervangen in het jonge team, werd een droom waar. ’Vorig jaar was ik hier voor het eerst als toeschouwer, en kon ik mijn ogen niet geloven, zo schitterend was deze 12 uur wedstrijd. Maar er werd zeer hard gereden, ’s nachts tussen de bomen, onvoorstelbaar! En toen Fernand belde of ik wilde deelnemen, moest ik geen seconde twijfelen, een geweldige kans die ik met twee crosshandschoenen nam’. Maar de motor werd pas woensdag voor de wedstrijd geleverd…een 2016, nog in de krat. Donderdag werd alles snel gemonteerd en even getest in Helicine of alles goed funktioneerde. Nog even de vering afstellen en vrijdag reed Mathias de spiksplinternieuwe BETA 390 RR naar La Chinelle. ‘ Voor ons valt La Chinelle altijd iets té vroeg, want de nieuwe 2016 modellen worden die week geleverd. Er was dus geen tijd om te testen of dingen af te stellen. Maar ik weet dat BETA top produkten levert en daarmee wil ik laten zien op dat een machine zo uit de kist, klaar is om deel te nemen aan een enduro wedstrijd. Méér nog, zelfs voor een heel goed resultaat kan zorgen’, aldus Blieck net voor de start.
Tijdens de trainingen kwamen de woorden van de BETA importeur ook uit; met een schitterende 11e tijd lieten ze heel veel getunede motoren achter zich. Om klokslag middernacht werd het startsein dan gegeven voor één der spannendste 12 uur enduro endurance races ooit. Het was toen nog droog en de snelheid was navenant hoog, maar het BETA trio wist zich gedurende de nacht in de top 15 te handhaven en na 4 u wedstrijd lagen ze zelfs 12e. Tegen het ochtendgloren werd er nog sneller gereden en stapje voor stapje kwamen Van Hoof & co binnen de toptien. Toen Mathias het stuur voor de tweede keer overnam om 7u ’s ochtends, lag het team met de volledige standaard machine zelfs 6e algemeen! Nooit vertoond en vóór hen reden alleen maar semi-fabrieksjongens. ‘De nacht was heel spannend, maar ik moest niet zo veel prijsgeven op de toppers en reed heel mooie tijden. Geen fouten maken, en blijven gas geven, zodat we 6e konden blijven’ aldus Van Hoof. Maar omdat het weer zou veranderen , werd een nieuw achterwiel met nieuwe band gemonteerd om 8 u. Daardoor zakte het BETA team met no. 59 naar de 8e plaats. Maar Grandjean en Velkeneers draaiden het gas wagenwijd open en met nog 2 uur te gaan stonden ze al 7e. Maar het eiste zijn tol, Michaël kreeg krampen in zijn handen en moest een half uur voor het einde, zijn stint afbreken …net op het moment dat het begon te regenen. De harde baan veranderde in paar minuten in een echte ijspiste, met tal van valpartijen tot gevolg…en toen moest Mathias totaal onverwacht het stuur overnemen en trachten op de Beta nog 2 ronden te volbrengen. ‘ Het waren de langste rondes van mijn leven. Alle verantwoordelijkheid lag op mijn schouders, ik moest de machine aan de finish brengen voor een goede klassering. Als op eieren heb ik gereden, het was extreem glad en overal lagen ze bij bosjes op het parcours…Maar de Beta liet zich goed sturen en ik bleef gelukkig recht. Met een geweldige kreet reed ik als 7e onder de finishvlag met…een 100% standaard machine! Een onbeschrijfelijke gevoel! ‘ aldus als Belofte rijder die héél goed zijn mannetje stond tussen alle grote tenoren en inters. ‘We hebben ingeschreven om jonge mensen een kans te geven en om te bewijzen dat je met een BETA machine uit de krat haast kan winnen. En dat is ons meer dan gelukt’, aldus een vermoeide maar zéér gelukkig en geëmotioneerde Fernand Blieck achteraf. Vooraan was het verschil tussen de eerste en tweede amper 3,5 seconden na 12 uur wedstrijd. Over spanning gesproken…