Ze zeggen dat er vanaf 2017 geen nieuwe 125 cc tweetakt enduro’s meer te koop zullen zijn. Gezien de kleine aantallen wordt het te duur om deze gekentekende modellen euro4 geschikt te maken. (Tegelijk zien we op internet foto’s van een fraaie Japanse 125 van Yamaha. Dat zou dan het kleine broertje worden van de onlangs aangekondigde 250 tweetakt, die ik nog niet op de website van de importeur terug zie).
Als dit geneuzel doorgaat dan wordt het A1 rijbewijs voor endurorijders nutteloos. Een 125 cc viertakt gaat hem niet worden. Bij het EK enduro is die klasse al drie jaar geleden een zachte dood gestorven. Effectief betekent het dat Nederlandse endurorijders twintig jaar oud moeten zijn voordat ze kunnen beginnen. Hoe andere Europese landen dit gaan oplossen is mij nog niet bekend.
Idem dito gaan de 125 cc EY klasse van het WK en de Juniors U20 klasse van het EK ter ziele. Bij de twee eerste EK wedstrijden waren dat wel even 33 van de 195 deelnemers!
Bij het WK a.s. weekend in Marokko zijn er maar zeven rijders op een 125. Maar dat kampioenschap is sowieso al zorgvuldig kapot gemaakt. Hoge kosten, verre reizen en weinig klantvriendelijkheid hebben na tig jaar hun effect. Met 66 WK starters in Marokko waarvan 21 Junioren en 7 Youth krijgt elke E1, E2 of E3 starter punten bij uitrijden. Lekker dan.
Vandaar wellicht dat een aantal bobo’s, ook van FIM-Europe (waaronder naar verluidt minstens één Nederlander) er hard aan trekken om het WK en het EK enduro samen te voegen.
Net nu het EK al weer twee jaar goed op zijn poten staat. Met de FIM en ABC/Blanchard wordt dat een rampenplan.
Het huidige EK kenmerkt zich door het geschikte instap-karakter. Niet teveel evenementen, niet allemaal te ver weg, niet te duur, niet te zware routes/proeven en een vriendelijke sfeer.
Wat zou daar van over blijven?